Het is inmiddels bijna drie maanden geleden dat ik in de kathedraal vanRoermond tot priester gewijd werd door (emeritus) Mgr. Harrie Smeets. Een onvergetelijke dag voor mijzelf maar ook voor zoveel andere mensen. De voorbereidingen die hieraan voorgingen, waren ook best wel druk en soms moeilijk, maar ik heb mij erg gesteund gevoeld door zoveel mensen om mij heen, priester collega’s, familie, vrienden maar ook heel veel vrijwilligers. Ik heb gezien dat de gave van het priesterschap niet alleen voor mijzelf is, maar voor de universele kerk. Maar liefst 60 mensen zijn gekomen vanuit de andere kant van de wereld (Mexico, USA,Colombia) om de wijdingsplechtigheid mee te maken. Dat maakte het nog meer bijzonder. Behalve het feit dat mijn ouders, zus, ooms en tantes ook aanwezig waren, was het mooi om te zien dat sommige mensen die al niet meer (of allang) naar de kerk gingen, daardoor terug zijn gekomen. Dit heb ik zeker niet gedaan, maar onze Heer Jezus Christus.
Christus te volgen is mooi! Mijn eerste mis heb ik ook, de dag na de wijding, in Amby gedaan. Dat was ook een dag vol met verrassingen. Ik moet toegeven dat ik wel wat zenuwachtig was, maar toen ik de vele mensen in kerk zag zitten, heb ik mij heel erg dankbaar gevoeld. En er is geen betere manier omdat te uiten dan met een eucharistieviering. Dank te zeggen, goed te zeggen over God, omdat hij altijd trouw geweest is in mijnleven, en ook in uw levens.
4 koren, acolieten van al onze parochies, de mooie bloemenversiering, vele priesters, vrijwilligers en de harmonie St. Walburga kon ook niet missen. Die hebben mij begeleid naar de receptie in de Amyerhoof voor de receptie.
Precies een week daarna, mocht ik ook de eerste communie vieren van 16 communicantjes uit Amby, met wie ik een jaar lang aan het voorbereiden was. Dat vond ik ook bijzonder, want voor de kinderen was het de eerste keer dat ze Jezus mogen ontvangen; en voor mij was het een van mijn eerste missen als pasgewijde priester. Ik ben daarna naar Mexico vertrokken voor mijn vakantietijd. Daar mocht ik ook vele“eerste” missen doen, zowel in mijn oorspronkelijke parochie, als met mijn gemeenschap van de Neocatechumenale Weg, die sinds ik 15 was, mijn roeping hebben zien groeien. Ik ben ook naar het zuiden van het land gegaan, want daar woont nog steeds familie van moederskant onder wie opa en oma; ik had ze al jaren niet meer gezien en ik heb daar ook mijn eerste mis gedaan in de parochie waar ik gedoopt werd.
15 juli ben ik teruggekomen naar Nederland, God dankend dat Hij mij hiernaartoe heeft geroepen. Ik kijk met dankbaarheid terug naar deze mooie tijd die blijft als een zegel in mijn hart,want God is zo goed geweest. Ik wil alsnog de mensen bedanken die voor mij hebben gebeden, die op de een of andere manier zich hebben ingezet om mij te helpen en die mij hebben gefeliciteerd.
Kapelaan Andy Garcia
